3 grudnia- Międzynarodowy Dzień Osób z Niepełnosprawnościami

 

Każdego roku, począwszy od 1992, 3 grudnia obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Osób z Niepełnosprawnościami. Jeśli pomyślałeś:„Po co ktoś ustalił takie święto?”, to spieszę z pomocą: po to, by zwiększać świadomość nas wszystkich na temat niepełnosprawności, trudności, z jakimi borykają się osoby z niepełnosprawnościami, a przez to, by kreować w nas postawę zrozumienia, życzliwości i chęci niesienia pomocy tym osobom (jeśli oczywiście tego potrzebują).

Czy zastanawiałaś/eś się kiedyś jak to jest być osobą z niepełnosprawnością? A może masz ochotę zrobić małe doświadczenie? Zachęcam. 

1. Zacznijmy od osoby niewidomej – zasłoń oczy opaską…i spróbuj zrobić np. kanapkę, spakować plecak, posprzątać swój pokój, skorzystać z toalety. Łatwe?

2. To teraz osoba niesłysząca- włóż do uszu stopery i spróbuj porozmawiać z mamą/ tatą/ siostrą/bratem na dowolny temat, spróbuj obejrzeć swój ulubiony program/film. A może będziesz na tyle odważna/y i pójdziesz ze stoperami np. na zakupy do osiedlowego sklepu (nie samoobsługowego)? Jak dużo zrozumiesz z tego, co będą do ciebie mowić? Czy na pewno będziesz wiedział/a o czym był ten odcinek? Myślisz, że uda się kupić wszystko, czego potrzebujesz?

A jak to być nie w pełni sprawnym fizycznie? Sprawdź. Zrób wspomnianą wcześniej kanapkę używając jedynie jednej ręki, ubierz się lub rozbierz mając unieruchomioną jedną rękę.  A może spróbuj przemieścić się z pokoju do pokoju nie używając nóg?

Pomyślmy, jak czułbyś/czułabyś się, gdybyś nagle znalazł/a się w klasie (szkole), w której wszyscy uczniowie i nauczyciele mówią po chińsku? Czułbyś /czułabyś się zagubiony/a? Ja też. Ale prawodpodobnie nie jeden raz właśnie tak czują się osoby z niepełnosprawnością intelektualną wśród nas.

Teraz zastanówmy się przez chwilę, jak byśmy się czuli, gdybyśmy w tym samym momencie słyszeli: dźwięk ołówka drapiącego po kartce, kolegów, którzy ciągle się poruszają, odsuwają krzesła, otwierają piórniki, szepczą, żują, oddychają, czuli: na swoim ciele ubrania, buty, każdą metkę, szorstką ławkę, twarde krzesło, najmniejsze wahania temperatury, głodny brzuch, pełny pęcherz, zapach sprzętu klasowego, środków czystości, którymi klasa była posprzątana, schowane w plecakach kanapki, perfumy, których użyli koledzy i koleżanki, a dodatkowo widzieli: kolorowe ściany i plakaty na nich wiszące, rzeczy leżące na ławkach, regałach, poruszających się po klasie ludzi, migoczące żarówki, a wszystko to W TYM SAMYM CZASIE- JEDNOCZEŚNIE.  Może pomyślisz: „ale ja też to czuję, słyszę, widzę…i mam się całkiem nieźle!”. Owszem, czujemy, słyszymy i widzimy, ale nasze mózgi potrafią te wszystkie informacje filtrować- przefiltrować, dzięki czemu w danym momencie czujemy, widzimy i słyszymy to, co jest nam potrzebne..i to, co chcemy, a wszystko inne jest sprytnir przez mózg ‘pomijane’. Jest natomiast grupa ludzi, u których ten proces filtracji jest zaburzony i one, naprawdę, wszystko to czują, widzą i słyszą jednocześnie. Jak myślisz, łatwo takiej osobie skupić się na lekcji i na tym, co mówi nauczyciel? Oczywiście, że nie.

Jeśli zrobisz każde z tych ćwiczeń, albo tylko sobie to wyobrazisz, na pewno dojdziesz do wniosku, że życie z niepełnosprawnością nie jest łatwe, że tak naprawdę każdego dnia i na każdym kroku osoby nie w pełni sprawne spotykają jakieś przeszkody (z których my nawet nie zdajemy sobie sprawy), które utrudniają im codzienne życie. A czy one są nie w pełni sprawne, bo tak chciały? Oczywiście, że nie. Prawdopodobnie takie się urodziły, albo w którymś momencie życia uległy nieszczęśliwemu wypadkowi. I prawdopodobnie oddałyby wszystkie skarby świata, by móc być sprawnymi. Czy to, że nie są w pełni sprawne znaczy, że są gorsze? ABSOLUTNIE NIE! 

W takim razie, dlaczego my- którzy mamy sprawne ręce, nogi, którzy słyszymy, widzimy, rozumiemy, nie mielibyśmy ich wspierać i im pomagać, zamiast wytykać palcami, czy wyśmiewać? Zapewniam Was- DOBRO WRACA! 

I jeszcze coś- pomyśl, jak bardzo silnymi psychicznie i fizycznie muszą być osoby z niepełnosprawnościami…. Niełatwo jest udźwignąć ten ciężar. Ciężar niepełnosprawności i wszystkiego, co z tym związane. A żeby udowodnić, że one naprawdę są silne i niesamowite, przedstawiam poniżej kilka filmików. Zobacz koniecznie! Myślę, że moglibyśmy się od nich wieeele nauczyć.

https://www.youtube.com/watch?v=3Lj9y0fwU4M

https://www.youtube.com/watch?v=vzjuQoNM534

https://www.youtube.com/watch?v=3dOWPu0lZZE

 

Galeria zdjęć